Stressincontinentie

Bij stressincontinentie of inspanningsincontinentie

treedt er ongewenst urineverlies op bij bepaalde inspanningen waarbij de druk in de blaas plots omhoog gaat. We denken hierbij vooral aan:

  • hoesten: bij allergie en hooikoorts
  • lachen: in goed gezelschap, tijdens een avondje uit
  • niezen: bij een forse verkoudheid
  • persen: op het toilet bij problemen met de stoelgang
  • dansen: op een familiefeest
  • springen: van de trap, op een trampoline
  • seksuele betrekkingen: niet zo leuk
  • heffen: bij boodschappen doen, een krat drank in de auto laden
  • ga zo maar door …

AL deze handelingen geven een verhoging van de druk in de buik

De blaasspier zelf trekt dus niet samen maar kleine hoeveelheden urine ontsnappen door de druk die in de blaas stijgt. De sluitspier kan de blaas niet meer goed afsluiten. Van zodra een bepaalde druk overschreden wordt, is er een lek van urine. Als de druk weer daalt, is het probleem van de baan. Je kan dan ook bijna voorspellen wanneer het verlies gaat optrden. Dit lijdt tot vermijdingsgedrag. In het begin werkt dit maar na verloop van tijd begin je dingen te mijden die leuk zijn, of begin je bepaalde taken uit te stellen, of spring je niet meer mee met de kinderen op de trampoline.

Bij stress-incontinentie stijgt de druk in de blaas zonder dat de blaasspier zelf samentrekt

De belangrijkste oorzaak van stressincontinentie is het doormaken van meerdere of moeizame bevallingen langs vaginale weg. Hierdoor wordt de bekkenbodem wat minder stevig en werkt het sluitingsmechanisme minder goed.
Deze vorm van incontinentie vind je op een hogere leeftijd maar ook bij dertigers en veertigers komt het al voor.

Stressincontinentie verwijst niet naar psychische stress. De term is rechtstreeeks overgenomen uit het Engels. Stress = Druk. Door druk (stress) op de blaas ontstaat het urineverlies.

Behandelingsmogelijkheden bij stressincontinentie:

  1. bekkenbodemspieroefeningen of kinesitherapie
  2. Een operatie met een netje of een bandje
  3. inlegkruisjes?